Terugblikken op het jaar doen we normaal met oud en nieuw. Als docent kijk je vaak vlak voor de zomervakantie terug op het afgelopen jaar. Het is tijd om de balans op te maken voor mijn werk en studie!
Docentenleven
Sinds twee jaar ben ik werkzaam als docent Nederlands op het mbo. Nu ik werk op een locatie waar jongens opgeleid worden tot automonteurs, lijk ik mijn plek echt gevonden te hebben. Ik vind de mannenwereld geweldig, vooral omdat ze zo ongecompliceerd kunnen zijn. Mannen zijn in staat om je precies te vertellen waar het op staat, waar vrouwen soms toch een stuk moeilijker zijn daarin.
Als docent heb ik het niet slecht. Ik heb vakantie wanneer mijn studenten dat ook hebben. Extra lange weekenden wanneer er feestdagen zijn. Wat wil je nog meer?
Dat ik wekenlang, dagen en avonden achtereen examens nakijk, in het weekend mijn lessen voorbereid, overwerk tot ’s avonds om examens af te nemen en ook in vakanties gewoon bezig ben met mijn werk. Dat zien veel mensen helaas niet.
Ik heb oprecht enorm veel plezier in mijn werk, maar mensen mogen zich ook best realiseren dat het werken als docent niet altijd over rozen gaat. Daar waar je met een kantoorbaan om vijf uur je werk afrondt en kunt denken: “Morgen is er weer een dag.” Daar kan ik dat meestal niet. Mijn studenten komen om goede uitleg van mij te krijgen en willen het liefst gisteren nog hun cijfers terug van de gemaakte toetsen/examens. En dat resulteert in lange dagen maken om al het werk af te krijgen.
Studie, studie en nog eens studie
Naast dat ik alweer twee jaar werk, ben ik officieel ook nog met mijn studie bezig.
Na de havo ben ik begonnen op de pabo, om er vervolgens na drie jaar achter te komen dat ik hier niet gelukkig van werd. Tijd voor verandering! Dat werd de lerarenopleiding Nederlands.
In 2011 ben ik daarmee gestart, dus tel maar op… Inmiddels ben ik zover dat ik nog maar een aantal studiepunten hoef te halen en dan ben ik klaar. Toch duurt dit allemaal langer dan gedacht.
In de jaren dat ik met deze opleiding bezig ben, heb ik de nodige dingen over me heen gekregen. Relaties die stuk liepen, mijn vader onderging een hartoperatie en uiteindelijk zat ik behoorlijk met mezelf in de knoop. Ik kreeg, voor mijn gevoel, last van een verlate puberteit en was echt op zoek naar mezelf. Wie was ik en wat maakte me gelukkig?
Inmiddels weet ik wat mij gelukkig maakt, maar mijn studie achtervolgt me nog wel. Deze studievertraging is niet iets om trots op te zijn, maar door alles wat ik meemaakte, was het ook niet altijd makkelijk om hierop te focussen.
De eindbalans opmaken
Al met al kan ik zeggen dat ik enorm bof met mijn werk! Ik heb het enorm naar mijn zin op die school en ik zie mezelf daar de komende jaren zeker wel werken.
Nu ik de rust heb in mijn werk, kan ik me meer focussen op mijn studie én mijn privéleven. Want ook die heeft soms moeten leiden onder de drukte van mijn werk.
De zomervakantie is in zicht. Dat betekent een paar weken lekker niks. Een paar weken waarin ik me nog goed kan focussen op mijn studie!
