Inmiddels is Tim bijna drie weken thuis na zijn operatie en is voor mij het nieuwe schooljaar begonnen. Bijna twee weken geleden vertelde ik je hoe het ging, zo’n twee weken na de operatie. Vandaag wil ik je meenemen in hoe het is om je eigen baan te combineren met mantelzorg.
Mantelzorg voor je partner
De laatste jaren hoor je er steeds meer over, mantelzorg. In het kort komt het erop neer dat wanneer je zelf niet in staat bent om bepaalde dingen zelfstandig te doen, je naasten de eersten zijn die in beweging moeten komen.
Dit gold ook voor mij toen Tim geopereerd werd. Op een van de vragenlijsten die hij in moest vullen bij het UMCG, werd ook gevraagd of er iemand was die hem kon helpen indien nodig. Zolang ik nog vakantie had, was het eigenlijk de bedoeling dat ik dit stukje mantelzorg op me zou nemen.
De eerste anderhalve week was dit behoorlijk zwaar. Ik moest hem gedurende een dag of drie elke keer helpen met uit bed komen, omdat dit hem niet lukte. Zijn buikspieren zijn doorgesneden tijdens de operatie, dus die kan hij (nog) niet gebruiken en hij was de eerste dagen heel erg zwak.
Dit betekende voor mij dat ik de hele dag in huis moest zijn, omdat ik hem uit bed en in bed moest helpen wanneer nodig. Even boodschappen doen, moest dan heel snel gebeuren, of wanneer er iemand op bezoek was die het even van mij over kon nemen. Na een paar dagen ging dit gelukkig een stuk beter.
Dagplanning
De eerste anderhalve week hadden we dan ook een vrij standaard ritme. ’s Ochtends redelijk op tijd opstaan, zodat Tim zijn medicatie in kon nemen.
Ondertussen liet ik de honden uit, zodat Tim wat kon eten. Rond elf uur stond de thuiszorg voor de deur om hem te voorzien van de trombosespuit en de klysma.
De klysma was ervoor om de ontlasting goed door te laten lopen in de darm, want dit kwam in het ziekenhuis maar moeizaam op gang. Thuis deden we dit in de douche, zodat hij daarna gelijk onder de douche kon stappen. Daarna moest hij geholpen worden met afdrogen en het aantrekken van zijn boxershort, want bukken was er nog niet bij.
Dan was het ondertussen zeker een uur of twaalf, dus weer tijd om even wat te eten. Tegen die tijd had ik ook geen rug meer over van al het heen en weer lopen, dus was ik ook blij dat ik even kon zitten.
’s Middags kon ik het vaak iets rustiger aan doen, omdat Tim de eerste twee weken nog wel op bed ging liggen. Vaak ging ik op zo’n moment even boodschappen doen, omdat hij op dat moment alle belangrijke hulp had gehad van mij en ik dan even rustig door de supermarkt kon lopen.
Speciaal dieet
Door het MCT-dieet dat hij nog even moet volgen, werd het koken een hele uitdaging. Je beseft je dan pas wat je normaal gesproken allemaal eet.
In plaats van makkelijk een pot Chicken Tonight opentrekken, maakte ik nu zelf allerlei sauzen om met rijst of aardappels te eten. Ik stond zeker een week lang uren in de keuken om een voorraad aan saus te maken, ook om het mezelf makkelijk te maken.
Toen ik vorige week weer begon met werken, was het maar wat handig dat ik zo even een paar blokjes ingevroren pastasaus uit de vriezer kon halen. Een beetje pasta koken en klaar was onze maaltijd!
Mantelzorg combineren met je eigen baan kan behoorlijk zwaar zijn. Je loopt de kans jezelf voorbij te lopen, zonder dat iemand er erg in heeft.
Tijdens de piekdagen liep ik bijna 10.000 stappen per dag (en dat haal ik normaal écht niet) en stapte ik ’s avonds in bed met een lijf dat van top tot teen pijn deed. Ik deed niets anders dan voor Tim zorgen, de honden uitlaten, zorgen dat er eten op tafel stond en met een beetje geluk hield ik een halfuurtje over om even rustig op de bank te zitten.
Inmiddels gaat het gelukkig al wat beter. Ik hoef Tim niet meer te helpen met douchen; uit bed en in bed komen lukt hem zelfstandig en hij redt zich overdag prima met zichzelf voorzien van eten en drinken. Waar ik hem in het begin met veel punten uit de ADL-lijst nog moest helpen, daar kan hij het meeste inmiddels zelf weer.
Doordat hij zich met deze simpele dingen zelf redt, heb ik ook iets meer rust. Het huishouden komt nog wel geheel op mij neer, maar dat is in kleine klusjes makkelijker tussendoor nog te doen.
Ik kijk wel uit naar het moment waarop Tim alles weer kan en we het huishouden en de zorg voor de huisdieren weer samen op kunnen pakken!
